Το γεμάτο 'φλόγα' 'Καταθυμωμένον.. Ευαγγέλιον'

Της κ. Ευθυμούλας Μπαμπάτση - Τζερεφού

Τα πάντα στη ζωή μας νομίζω πώς γίνονται για κάποιο λόγο.

Τις περισσότερες φορές, αυτός ο λόγος μας οδηγεί σε κάθε καλό, αν εμείς βέβαια κρατάμε γερά το τιμόνι στα χερια μας.

Οι δρόμοι πού θα ακολουθήσουμε μπορεί να είναι και δύσβατοι, αλλά στο τέλος θα βρεθούμε εκεί που θέλουμε γιατί οι φωτεινοί προβολείς στο διάβα της ζωής μας καθοδηγούνται από τα μάτια της ψυχής μας.

Τον Γεδεών Βούλη, τον γνώρισα μέσα από τις διαδικτυακές αναρτήσεις του, αυτές πού πρόσφατα γέννησαν το “Καταθυμωμένον Ευαγγέλιον”.

Κάθε Κυριακή έψαχνα τις σκέψεις του. Μου άρεσε η ιδιαίτερη γλώσσα του, κάτι ανάμεσα σε καθαρεύουσα και δημοτική, γνήσια όμως ελληνική.. Ξεχωρίζει για το βαθύ του βλέμμα πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά, χωρίς να κρίνει, χωρίς έπαρση, χωρίς αλαζονεία, και με μεγάλη ακρίβεια, με αλατοπίπερο το χιούμορ του. Τον απασχολεί και τον προβληματίζει αυτό το φοβερό συναίσθημα του θυμού, που όταν έχει φωλιάσει μέσα μας, μάς τρώει, μάς φθείρει, μας τυραννάει. Χαλάμε εμείς οι ίδιοι τη ζωή μας, όταν δεν μπορούμε να βάλουμε σε μιά τάξη τα εσώψυχά μας! Ο εαυτός μας ενάντια στον εαυτό μας.

Τον Γεδεών Βούλη τον γνώρισα προσωπικά αποδεχόμενη την πρόσκλησή του στην παρουσίαση του “Καταθυμωμένου Ευαγγελίου” του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 3/5/2023.

Μας χάρισε μιά βραδιά από αυτές που όταν τελειώνουν, στέκεται μπροστά μας ένα φορτίο, βαρύ και ασήκωτο που αν έχουμε τα κότσια να το σηκώσουμε, σίγουρα θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με όλα τα συναισθήματα. Με τον πόνο, το θυμό, την αγάπη, την ανιδιοτέλεια, την αισιοδοξία, τη συμπαράσταση, την αναγνώριση και την ευγνωμοσύνη. Γνωρίσαμε το σκοτάδι αλλά και το φως. Το άπλετο φως της “φλόγας”, αυτό που φωτίζει και δίνει δύναμη στους μικρούς αγωνιστές που παλεύουν και γίνονται ήρωες γιατί κερδίζουν τη ζωή τους, αυτό το πολύτιμο αγαθό που δέν πουλιέται ούτε αγοράζεται. Γνωρίσαμε τη “Φλόγα” το σύλλογο γονιών παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια, με τον καρκίνο που δεν πρέπει πλέον να μας τρομάζει η λέξη, γιατί όταν μοιράζεται ο πόνος γλυκαίνει η ψυχή και αρχίζει να χαμογελάει. 40 χρόνια προσφοράς στην κοινωνία από γονείς που μαζί με γιατρούς έδωσαν πνοή στην ανάσα τους.

Ηταν μια χαρούμενη βραδιά, γεμάτη ελπίδα και μουσική. Εκθαμβοι ακούσαμε τζαζ με μπουζούκι από τον Μιχάλη Παούρη, παγκόσμια γνωστό μουσικό με άπειρα διεθνή βραβεία που στον τόπο του λίγοι τον γνωρίζουν δυστυχώς. Εκστασιαστήκαμε. Συγχαρητήρια!

Ευχαριστούμε τους εξαιρετικούς παρουσιαστές. Τον Ναουσαίο δημοσιογράφο κ. Κώστα Μπλιάτκα. Την πρόεδρο της “Φλόγας” κα Μαρία Τρυφωνίδη. Το γνωστό ηθοποιό κ. Ιεροκλή Μιχαηλίδη, την ιστορικό κα Μαρία Ευθυμίου και τη δικηγόρο κα Νούλη Παπανδριανού. Πάνω απ΄όλα όμως ευχαριστούμε για όλα την οικογένεια Βούλη που άνοιξαν την καρδιά τους και κατέθεσαν την ψυχή τους. Η Νάουσα ακούστηκε στο σημαντικότερο κέντρο πολιτισμού της χώρας!!!

Το γεμάτο “φλόγα” “Καταθυμωμένον.. Ευαγγέλιον” Της κ. Ευθυμούλας Μπαμπάτση - Τζερεφού Για καληνύχτα τελείιως αυθόρμητα, μετά από τόση συγκίνηση φώναξα: “Απόψε μας κάνατε “λιάκατα”. Απόψε μας κάνατε χίλια κομμάτια..”