TΑΣΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΟΣ:Η ΣΧΟΛΗ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ......Η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ

Εκ του μη όντος, ανέκυψε θέμα με το εάν η γνωστή θέση που γνωρίζουμε στο "Νυμφαίο" της Μίεζας, ακριβώς δίπλα στις πανέμορφες πηγές Ισβορίων είναι η περίφημη "Σχολή του Αριστοτέλη" ή όχι. Το θέμα δεν το σήκωσα ούτε εγώ, ούτε ο κ. Εμμ. Βαλσαμίδης. Το έκανε η Προϊσταμένη της αρχαιολογικής υπηρεσίας Ημαθίας κ. Κοταρίδη αποκαλώντας μάλιστα τον εν λόγω χώρο ως "Νταμάρι" ή "αρχαίο Λατομείο" !

Δηλώνω εξ αρχής επίσης, οτι ούτε αρχαιολόγος είμαι, ούτε και θέλω να μπαίνω στα "χωράφια" άλλου. Και φυσικά, δεν έχω απολύτως τίποτε να χωρίσω με την κ. Κοταρίδη, την οποία εκτιμώ για το έργο της και με την οποία μάλιστα -όσο ήμουν Δήμαρχος Νάουσας - συνεργαστήκαμε αρκετά εποικοδομητικά για την προώθηση θεμάτων της περιοχής μας (κατασκευή του "Πολιτιστικού Κέντρου Σχολής Αριστοτέλους", ανακατασκευή τμήματος των διαζωμάτων στο αρχαίο θέατρο "Μίεζας", στο πρόγραμμα "Ρίζες του Μεγάλου Αλεξάνδρου", σε Συνέδρια για τον Αριστοτέλη, Ημερίδες κλπ. Ούτε ασφαλώς, έχω πρόθεση να την υποτιμήσω προσωπικά και οποιαδήποτε άλλη εκδοχή των αναρτήσεών μου, απλώς δεν με εκφράζει. Δεν είναι και του χαρακτήρα μου άλλωστε,

Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχθώ ως απλός και συνάμα ενεργός Πολίτης, είναι η προσπάθεια απαξίωσης και μηδενισμού του όποιου έργου των προκατόχων της (μιλώ για τον αείμνηστο αρχαιολόγο Φώτη Πέτσα), πολύ δε περισσότερο του ακόμη πάρα πίσω ιστορικού Πλουτάρχου, αλλά και πρόσφατα του αείμνηστου ευεργέτη της Νάουσας Χρήστου Λαναρά.

Η όποια αντίδρασή μου συνεπώς, προκύπτει αν θέλετε κι ως ενστικτώδης υπεράσπιση του δικαίου, αλλά και της "μνήμης" όλων όσων πριν από εμάς, με τον ένα ή άλλο τρόπο, πρόσφεραν σε τούτο τον πολύπαθο τόπο. Μου βγαίνει λοιπόν αυθόρμητα μέσα απ' την ψυχή, γιατί νιώθω να προσβάλλεται η Ιστορία μας, οι Πρόγονοί μας, ο τόπος μου η Νάουσα, αλλά κι εγώ ο ίδιος ως Πολίτης αυτής.

Στην αρχαιολογία, όπως και σε όλες τις Επιστήμες - όπως τις έχει διδάξει και είναι Παγκοσμίως γνωστές δια του Πανεπιστήμονα Αριστοτέλη- υπάρχουν διϊστάμενες ή και αντιτιθέμενες απόψεις. Αυτό είναι λογικό και άκρως δημοκρατικό. Η καθεμία βέβαια με τη δική της επιστημονική-ιστορική τεκμηρίωση, αλλά και με απόλυτο σεβασμό στη διαφορετικότητα των επιχειρημάτων της καθεμιάς.

Επίσης και το να επιμένει η κ. Κοταρίδη οτι η "Σχολή" ή μάλλον το "Γυμνάσιον" είναι δίπλα στο θέατρο της Μίεζας και όχι εκεί που ΟΛΟΙ ξέρουμε μέχρι σήμερα, είναι απόλυτα δημοκρατικό, σεβαστό και υπηρεσιακό της δικαίωμα να το υποστηρίζει.

Μέχρις εδώ καλά. Αλλά:

1) Αυτό που δεν μπορεί να κάνει η κ. Κοταρίδη και ο όποιος υπάλληλος, είναι να προσπαθεί να επιβάλλει την άποψή της υποτιμώντας ή απαξιώνοντας το "άλλο". Και μάλιστα, εν όσω ακόμη δεν ξεκίνησαν (ή μόλις τώρα ξεκινάνε) οι ανασκαφές στην ευρύτερη περιοχή της Μίεζας. Άρα, προ των τεκμηρίων και των οριστικών αρχαιολογικών πορισμάτων -αποτελεσμάτων, πώς άραγε προκαταλαμβάνει; Είναι επιστημονική θέση αυτό; Πώς ονοματίζει κιόλας τη "Σχολή" σε "Γυμνάσιο", κάτι που είναι τελείως άλλο πράγμα;

2) Πώς απορρίπτει τις γνωστές θέσεις του Φ. Πέτσα, που ο άνθρωπος έβαλε πράγματι ένα τεράστιο αποτύπωμα στην περιοχή μας;

3) Γιατί άραγε αποκαλεί το πανάκριβο και πολυτελές "Πολιτιστικό Κέντρο" στον χώρο της Σχολής, ως "Λαναράδικο";

4) Γιατί άραγε αποκαλεί τον χώρο της "Σχολής" ως "νταμάρι" ή "λατομείο";

5) Γιατί άραγε αγνοεί επιδεικτικά και υποτιμά ακόμη και τον ιστορικό Πλούταρχο, στον οποίο ως γνωστόν αναφέρεται και ο Ευστ. Στουγιαννάκης "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΝΑΟΥΣΗΣ" (1924 σελ. 34, 35) όπου μεταξύ άλλων λέει: ".....τοιούτον αναπαυτήριον, τόπος αναψυχής και διαμονής, τόπος εφησυχάσεως καθιερωμένης κατ'αρχαίαν συνήθειαν εις θεότητά τινα, τοιούτον αναπαυτήριον και σχολής τόπος θα ήτο και η οικία του Αρχελάου και το Νυμφαίον της Μιέζης, το ορισθέν ως τόπος δια την διδασκαλίαν του νεαρού Αλέξανδρου. Οι υπόσκιοι περίπατοι του Νυμφαίου τούτου ήσαν κεκοσμημένοι υπό μαρμαρίνων εδρών..... την περί τούτου δε περίεργον είδησιν (λέει ο Στουγιαννάκης), οφείλομεν εις τον Πλούταρχον, όστις εν βίω Αλεξάνδρου (Κεφ. 1) λέγει: .............{'Σχολήν μεν ούν αυτοίς και διατριβήν το περί Μίεζαν Νυμφαίνον απέδειξεν, όπου μέχρι νύν Αριστοτέλους τε έδρας τε λιθίνας και υποσκίους Περιπάτους δεικνύουσιν...."}.

...............................

Η ταπεινότης μου, αυτά διαβάζει κι αυτά γνωρίζει.

"Νυμφαίον" επίσης, παρά την πόλιν Μίεζα δεν υπάρχει -και δεν έχει ανακαλυφθεί άλλο- πλην του γνωστού μας στις πηγές -"Σχολή Αριστοτέλους". Το οποίο προφανώς, δεν ήταν ούτε νταμάρι, κι ούτε λατομείο.

Επειδή λοιπόν ο τόπος μας έχει μπουχτίσει από αντιπαλότητες, ρήξεις, έριδες και διχόνοιες, εγώ τουλάχιστον δεν έχω καμία διάθεση να "ρίξω λάδι στη φωτιά". Το αφήνω να το κάνουν άλλοι.

Ούτε υποτίμησα κανέναν και ούτε θα το κάνω. Αρκεί κι ο "κανένας", να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να μην υποτιμά ούτε την ιστορία μου, ούτε και τον Τόπο μου.

Γιατί τότε, θα κάνω πολύ απλά αυτό που λέει η καρδιά μου.