Ευθυμούλα σε ευχαριστώ γι΄αυτό το όμορφο, το υπέροχο πόνημα….

Γλυφάδα 01/06/2024
Ευθυμούλα σε ευχαριστώ γι΄αυτό το όμορφο, το υπέροχο πόνημα….
Σε ευχαριστώ που μου γνώρισες μια καινούργια πόλη, την ΝΑΟΥΣΑ.
ΝΑΟΥΣΑ…μια σκορπισμένη πόλη, όπως όλες οι άλλες, στο χάρτη της Ελλάδας, χωρίς κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα, καθώς σαν Καλαματιανός που είμαι, ήταν πολύ μακριά για να εστιάσω το ενδιαφέρον μου σε αυτή. Οι δάσκαλοί μας περνούσαν πολύ βιαστικά το μάθημα της Γεωγραφίας. Έτσι δεν γνώριζα, σχεδόν τίποτα για την Νάουσα, παρά μόνο την πλατεία Καρατάσιου (έτσι…μου είχε μείνει) και ότι παράγει ροδάκινα.
Όλα αυτά, σκόρπια στο μυαλό μου, ώσπου σε γνώρισα, διαδικτυακή μου φίλη, ΕΥΘΥΜΟΥΛΑ ΜΠΑΜΠΑΤΣΗ και με τίμησες, στέλνοντάς μου το βιβλίο σου με τίτλο…ΚΟΡΑΣΟ…(…Καρδιά…). Έτσι <μπήκα στην οικογένεια των ΜΠΑΜΠΑΤΣΙΔΩΝ>, αφού τους έμαθα με τα μικρά τους ονόματα, αφού τους έζησα από κοντά, στην καθημερινότητά τους.
Διαβάζοντάς το σιγά σιγά, άρχισα να γνωρίζω την Πόλη σας, από ακρη σ΄άκρη, περπατώντας στους δρόμους της, στα σοκάκια της, από γειτονιά σε γειτονιά. Άρχισα σιγά σιγά να γνωρίζω τρεις (3) γενεές της πόλης αυτής, με τα μικρά τους ονόματα και να βλέπω τις συνήθειές τους, την γλώσσα τους, την προφορά τους, τους ιδιωματισμούς τους, την νοοτροπία τους, την καθημερινότητά τους.
Μπορώ να πω πως δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές, με αυτές της περιοχής που γεννήθηκα και μεγάλωσα. <Ο γανωτής μαζεύει τ΄αγγειά>, Μπαίλντισα, γομάρι, μούχος, σιαπέρα, σιαπάνου, βιγκλούσε, καβαλίκα, ριματικά κ.λπ..
Μπούλες-Γιαννίτσαροι που συμμετείχαν στα δρώμενα της εκεί περιοχής, όχι στη δική μου. Κι όμως στις εδώ εκδηλώσεις, ντύνονται Μπούλες και Γιαννίτσαροι, με πολύ καμάρι, τα παιδιά, για αναπαράσταση γεγονότων της Μακεδονίας.
Μέσα από αυτό το βιβλίο, γνώρισα τον λαό της Νάουσας. Γνώρισα την δημοκρατικότητά του, την αντίστασή του, τους διωγμούς που υπέστη, το ξεκλήρισμα οικογενειών. Γνώρισα την ξενιτειά, την μετανάστευση, τις κακουχίες, τις ανασφάλειες, στοιχεία που δεν διαφέρουν πολύ από αυτά της περιοχής μου. Αγώνα εσείς από κει πάνω, αγώνα εμείς κάτω, εμφύλιο το ίδιο. Αλλά η μετανάστευση? Αυστραλία, Αμερική, Βέλγιο, Γερμανία, Καναδάς, Σουηδία κ.λπ.. η νοσταλγία κυριαρχούσε και περνούσε στο αίμα. Πολλά κοινά σημεία.
Ευχαριστώ Ευθυμούλα….ευχαριστώ…κορασό…που μου ανοίξατε νέους ορίζοντες στη ζωή μου…που το όνειρό μου, πλέον, είναι να βρεθώ στην Νάουσα…να περπατήσω, να σεργιανίσω στις γειτονιές που έμαθα και γνώρισα, μέσα από αυτό το βιβλίο.

Της Νάουσας τους δρόμους να διαβώ
από τα σωθικά της ποτέ μου να μη βγώ
στους δρόμους, στα στενά να σεργιανίσω
κι αποκούμπι όπου βρω για να καθίσω!!!

Είμαι ευγνώμων….