'Ελληνες - Μακεδόνες - Ευρωπαίοι'

Της Ευθυμούλας  Μπαμπάτση-Τζερεφού

Ηταν λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία. Αρχές του 1991. Επέστρεφα από τη Βουδαπέστη σιδηροδρομικώς. Ενα ταξίδι όπως τα περισσότερα!

Ωρες ατελείωτες, το μόνο που άκουγα μισοκοιμισμένη ήταν το ντούκου – ντούκου του συρμού του τρένου! Φτάσαμε στα Σκόπια έγινε η απαραίτητη στάση. Κόσμος κατέβηκε, ανέβηκε καινούργιος και το ταξίδι συνεχίσθηκε για τη Θεσσαλονίκη. Από μακριά στα αυτιά μου έρχονταν μουσικές από κιθάρες, μπουζούκια, ακορντεόν. Τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

Περπατώντας στο διάδρομο του τρένο έψαχνα το κουπέ των μουσικών. Οσο τους πλησίαζα τόσο άνοιγε η ψυχή μου. Δεν ήταν Έλληνες, μιλούσαν όμως σπαστά ελληνικά. Κάθε καλοκαίρι κατέβαιναν στην παραλία της Κατερίνης να δουλέψουν διασκεδάζοντας τους τουρίστες. Γίναμε μια παρέα και τραγουδούσαμε Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Καλδάρα, Παπαϊωάννου και ότι άλλο σπουδαίο, διαχρονικό τραγούδι Ελληνικό.

Ενώσαμε τα φαγητά μας και πίναμε ρακί στην υγειά μας. Πάνω στη συζήτηση με ρώτησαν από που είμαι και γω όπως πάντα, ενώ ζούσα στην Αθήνα απάντησα από τη Νάουσα της Μακεδονίας. - Και σεις από που είστε; Δεν είπαν απ΄ τα Σκόπια παρά απάντησαν ένα «Μακεντόντσκι» με έναν τρόπο που δεν χωρούσε αμφισβήτηση, σχεδόν εριστικό. Από κείνη την ώρα σταμάτησε το Ελληνικό ρεπερτόριο και άρχισαν τα Σλάβικα τραγούδια και η παρέα χάλασε, πριν καν φτάσουμε στη Θεσσαλονίκη. Δεν χαιρετηθήκαμε, χαθήκαμε!

Το «Μακεντόντσκι» με το τρόπο που το άκουσα, 27 χρόνια από τότε δεν μπόρεσα να το «χωνέψω». Αυτό όμως που δεν μπορώ να καταπιώ είναι ΑΥΤΟ. Ο πρωθυπουργός Ζάεφ της Π.Γ.Δ.Μ. να προσφωνεί λίγα λεπτά μετά την υπογραφή της «ασύμφωνης» συμφωνίας από τον Ελληνικό λαό στην πλειοψηφία του «Ελληνες – Μακεδόνες – Ευρωπαίοι».

Τι θέλει να μας πει ο ποιητής, διερωτήθηκα. Ότι ήθελε να πει και ο μουσικός σκέφτηκα σε κείνο το τρένο χρόνια πριν. Προετοιμάζονταν κανονικά. Περίμεναν όμως το πλήρωμα του χρόνου που ήρθε τελικά. Ανοιξα τ΄αυτιά μου και τα μάτια μου γιατί δεν πίστευα σ΄αυτά που έβλεπα και άκουγα στις Πρέσπες.

Χαρά μεγάλη, επιτυχία, τραπέζι στρωμένο στην αντίπερα όχθη, χειροκροτήματα οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί!!! Και μόνο γι΄ αυτές τις αντιδράσεις αυτό που έγινε στις Πρέσπες δεν καταπίνεται με τίποτα! Απορώ πως οι νότιοι πλέον παρόντες Μακεδόνες βουλευτές μας έφαγαν και δεν «γκουρλώθηκαν». Η συνήθεια δημιουργεί την ανοσία! Και μη χειρότερα!!! (Πληροφορίες για το βιβλίο “Κορασό” στο 6938188108 κα Εύα, γραμματέα του Ιδρύματος Δημούλα).