'4o Διεθνές Φεστιβάλ ποίησης Νάουσας'. Της κ. Ευθυμούλας Μπαμπάτση - Τζερεφού

Η ποίηση είναι η αρχόντισσα των τεχνών. Η αρχαιότερη έκφραση συναισθημάτων και η πιο δύσκολη τέχνη σε κατανόηση!
Την ποίηση η γενιά μου άρχισε να την αντιλαμβάνεται μέσα από τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που μελοποίησε ποιήματα σπουδαίων ποιητών. Ετσι εμείς οι νέοι τραγουδώντας, στιγματίζουμε τη ζωή μας μέσα από διαδρομές της ιστορίας λευτερώνοντας τις ανησυχίες μας, τις αγωνίες μας, τον πόνο μας και την χαρά μας.
Την ποίηση για να την γνωρίσεις, αν θέλεις, οφείλεις να την πλησιάσεις, να την αγγίξεις, να την χαϊδέψεις. Ετσι αυτή θα σε αγκαλιάσει καιι σιγά – σιγά θα μπει μέσα στη ζωή σου!
Είναι η 4η χρονιά που ζεικαι βασιλεύει στην πόλη μας, κάθε Σεπτέμβρη, το Διεθνές Φεστιβάλ ποίησης. Φέτος γιορτάσαμε το 4ο. Ηταν ένα δύσκολο εγχείρημα που ξεκίνησε μέσα στον εγκλεισμό του κορωνοϊού για να δώσει ελάχιστο οξυγόνο στις ζωές μας που είχαν ανάγκη να δουν λίγο φως μέσα στο σκοτάδι.
Το πρώτο βήμα έγινε και πέτυχε. Δημιουργός η ποιήτρια κυρία Ξανθή Χονδρού Χιλ με συμπαράσταση φίλων και ευαισθητοποιημένων οραματιστών στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα.
Βέβαια τον πρώτο λόγο επιτυχίας του Φεστιβάλ τον διεκδικούν οι αξιόλογοι ποιητές που έρχονται από μακριά. Κυρίως όμως συγχαίρω τους παθιασμένους -ερωτευμένους με την ποίηση καλλιτέχνες που έρχονται από τα πέρατα του κόσμου για τις τρεις ημέρες στη Νάουσα (Ν. Υόρκη, Πενσυλβάνια, Αυστραλία, Σουηδία, Ιρλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία, Σουδάν, Αίγυπτο) με δικά τους έξοδα.
Οι άνθρωποι αισθάνθηκαν μεγάλη τύχη και τιμή που διάβασαν τα ποιήματα τους στα χώματα που περπάτησε ο παγκόσμιος φιλόσοφος Αριστοτέλης δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Εμείς βέβαια τιμήσαμε την παρουσία τους με χαρά, ευγνώμονες που ήρθαν στη Νάουσα στην πόλη του οίνου με την πλούσια ιστορία και βαθιά παράδοση, τον τόπο με τις υψηλές βουνοκορφές του Βερμίου και τα κρυγιά νερά της Αράπιτσας, την εύφορη γη με τα πολλά καλούδια.
Ολα τα γνώρισαν, όλα τα γεύτηκαν και όλα τα χάρηκαν, γιατί ανοίξαμε τα σπίτια μας κυρίως όμως χαρίσαμε την ψυχή μας! Οι αφανείς ήρωες πάντα είναι τα ντερέκια που ο καθένας με το δικό του τρόπο στηρίζει τον πολιτισμό!
Για εμάς όμως επιτυχία σημαντική είναι όταν τα μεσάνυχτα ξεπροβοδίσαμε τους ποιητές και πηγαίναμε στα σπίτια μας, ένας βιοπαλαιστής Ναουσαίος μας αγκάλιασε και μας είπε: “Προσωπικά εγώ σας ευχαριστώ γιατί έβγαλα 3 καλά μεροκάματα από τους ποιητές του κόσμου”
Οι αιρετοί του τόπου και του κάθε τόπου οφείλουν να υποστηρίζουν τον πολιτισμό, γιατί είναι ο μόνος που γεννάει ιδέες και πλάθει ανθρώπους που φέρνουν την εξέλιξη και την πρόοδο!
Σας ευχαριστώ